هنگ کنگ (آسیا)

شهری است جزیره‌ای در جنوب چین. منطقه خودمختار هنگ کنگ با هفت میلیون و ۲۳۰ هزار نفر جمعیت،[۲] از مهم‌ترین بازارهای مالی و تجاری آسیا و جهان به‌شمار می‌رود. هنگ کنگ از سال ۱۸۴۲ تا ۱۹۹۷ جزو مستعمرات امپراتوری بریتانیا بود. در سال ۱۹۹۷ و پس از پایان یافتن پیمان پیشین به جمهوری خلق چین پیوست.

منطقه هنگ کنگ یکی از دو منطقه تقسیماتی ویژه در جمهوری خلق چین است. منطقه دیگر ماکائو است. زبان‌های رسمی در هنگ کنگ چینی و انگلیسی است. زبان رایج در هنگ کنگ اما عملاً زبان کانتونی است که یکی از گونه‌های چینی می‌باشد. ۹۳٫۶ درصد از مردم هنگ کنگ چینی‌تبار هستند. واحد رسمی پول هنگ کنگ، دلار هنگ کنگ است.

هنگ‌کنگ شهری با ۳۹ ساختمان بلند که ارتفاع هر یک بیش از ۲۰۰ متر است به شهر آسمان‌خراش‌ها معروف شده و تعداد ۴ برج بلند از مجموع ۱۵برج مرتفع دنیا را در خود جای داده‌است. منطقه هنگ‌کنگ چهارمین منطقه در جهان از نظر تراکم جمعیت به‌شمار می‌آید. مید-لِولز، نام اعیان‌نشین‌ترین منطقه هنگ‌کنگ است.[۳]

هنگ‌کنگ به خاطر بندرگاه طبیعی عمیق خود که پذیرای کشتی‌های بزرگ باربری بین‌المللی است، شهرت دارد.[۴]